Beraber yapacağımız turların ne kadar keyifli olacağını biliyorduk. Bu nedenle tur günü bir türlü gelmedi bizim için. Heyecanlıydık. Emre ilk defa tura çıkacağı için nispeten kısa bir rota belirledik.
Hava yağışlı görünüyordu fakat gidiş yolumuz boyunca mükemmel bir bisiklet havası vardı. İçten içe bunun acısının dönüş yolunda çıkacağını biliyorduk. Nitekim öyle de oldu.
Kondisyonumuz çok iyi seviyede değil. Bu yüzden yokuşlarda zorlandık diyebilirim. Hele hele bir noktada rüzgar o kadar şiddetlendi ki azıcık eğimli yokuş bize dağ gibi geldi. Yokuş aşağıya bile hızlanamıyorduk rüzgar yüzünden. Yolun sonu bitmek bilmez misali bir an önce varmayı istiyorduk. Çünkü yağmur yağmasa da yerler ıslaktı ve dolayısıyla her tarafımız çamur içindeydi.
Sapanca'ya girerken hava birden değişti ve gök kubbe karardı. Aceleyle belediye binasına ulaşmaya çalıştık. Bizim bir kararımız var: Her gittiğimiz yerin belediye, valilik veya kaymakamlık binasının önünde fotoğraf çekineceğiz. Yağmur çiselemeye başladığında ulaştık ve turumuzu resmi kayıtlara geçirdik.
Sıra geldi Sapanca Gölü'nün kenarındaki gözlemecilerde gözleme yemeye! Sabah kahvaltımızı hafif tutmuştuk ve çok acıktık. Gözümüze kestirdiğimiz bir mekana girdik ve ikişer gözlemeyi indirdik. Bu sırada hava tahmin ettiğimizden çok daha bozuldu. Hatta bir ara otobüsle eve dönmeyi bile düşündük. Yağmur bizim için sorun değildi fakat hava fırtına başlangıcı gibiydi.
Yemekten sonra başka bir mekanda (en azından içinde başka insanların da olduğu) çay ve soda içtik. Yediklerimizi (gözlemeyi sıcak sıcak götürdük ve midemize oturabilirdi) sindirdik. Hava biraz daha sakinleşince yola çıkmaya karar verdik.
Dönüş yolunda daha güzel bir rota bulduk ve yağmurun yağmaya başlamasıyla ayakkabılarımızın su dolması bir oldu (acilen ayakkabı kılıfı almamız şart). Giydiğimiz kıyafetler sayesinde çok üşümedik ama sırılsıklam olmak çok da güzel bir duygu değil. Özellikle konu ayaklarınızsa. Ayak parmakları hiç hareket etmediği için resmen buz kesti.
Dönüşte çok daha az mola verdik ve güzel bir tempoyla yolu bitirdik. En zor kısmıysa o anda başladı: Evimize çıkmak! Evet çıkmak. Arabaların bile zor tırmandığı bir tepede oturuyoruz. Bunun ayrıntılarını başka bir yazıda anlatacağız.
Emre'nin bir nevi öğrenme turu sayılacak bu turda kötü havayla karşılaşmamız onun için aslında iyi oldu. Baştan zora alıştı. Finallerimiz başlıyor ve kış geldi. Bu nedenle bu turlara biraz ara verebiliriz. Sadece antrenmanlarımızı yapacağız.
Turumuzun Strava kaydı:
 |
| Gözlemeler biter... |
